pers??? bestelbusje en bbq, tomatenrood
Door: denise en margje alias chick 1 en 2
Blijf op de hoogte en volg Bertrand, Marloes, Denise, Margje
11 April 2011 | Nederland, Amsterdam
Na lang wachten hier weer een verhaaltje van ons. We zullen niet alles even uitgebreid vertellen aangezien jullie anders 3 uur aan het lezen zijn.
Woensdag
Vandaag weer een dag in het instituut. Natuurlijk begonnen we zoals altijd met een kopje koffie of thee. Nadat we een aantal patiënten hebben gehandeld werd het weer tijd om alles voor te bereiden voor de 2e voorlichting in het instituut. Het was weer heel spannend hoeveel mensen er zouden komen aangezien je dat nooit weet hier. In het begin zaten er ook maar 5 mensen. Maar gelukkig stroomde het daarna wel wat voller doordat Vjolca ergens mensen vandaan had geplukt Uiteindelijk waren er 16 mensen. Bertrand kende zijn eigen krachten niet en ging iets te lomp de tafel verschuiven over de vloerbedekking waardoor de tafel uit elkaar viel. In elkaar zetten lukte ook niet meer. Dus we hebben er mooi een stoel onder gezet en net gedaan of we van niks wisten.
Het was een leuke voorlichting doordat de mensen heel erg geïnteresseerd waren en veel vragen stelden. Toen we vroegen wie er zijn schoenen wilde laten controleren trokken er spontaan een paar mensen hun schoenen uit. Bij deze bijeenkomst was ook een professor van de Albanese taal die ons complimenteerde na afloop. Hij sprak zeer mooie woorden.
Na het instituut zijn we naar huis gegaan en hebben we gegeten. Na het eten gingen we weer fanatiek sporten.
‘S avonds waren we bij Vjolca want daar was net als dinsdagavond een mannenavond voetbal kijken. Riza, Zija en Bekim kijken dan samen voetbal en eten voor 10 man. Dit keer was het dus geen mannenavond maar een mannen en vrouwen voetbal avond. Het was heel gezellig en bekim is dol op japans eten.
Donderdag
Vandaag weer een dag in Prizren gehad. Natuurlijk begonnen we met koffie thee en een broodje wat een van de diabetesverpleegkundigen speciaal voor ons om 5 uur ’s ochtends had gemaakt. Weer super lekker. Er waren vandaag veel patiënten en ieder van ons is aan de beurt geweest om te behandelen. Sommige waren er iets minder blij mee. We weten nu in ieder geval waar de kaas die op ons broodje zat vandaan kwam. Die kwamen uit Denise der haren waar de schimmels de dag erna nog inzaten! Heerlijk.
Toen we terugkwamen zijn we met Zija naar het handballen hier in Gjakova geweest. Het team speelde voor de halve finale van de beker. Nu hebben we meteen gezien hoe lomp handbal is want er was 1 iemand knock-out gegaan. Hij heeft wel 5 minuten buiten westen gelegen maar gelukkig heeft hij het overleefd. Na het handballen zijn we maar weer eens gaan aerobicen. Deze keer was er een vrouw uit Australië. Zij is wereldkampioen aerobic. We zullen haar even beschrijven: een vrouw van 45 jaar. Geblondeerd haar, opgevulde lippen. Opgevulde tieten, botox, spierballen, facelift, kortom… dit zegt genoeg om jullie een beeld te geven. Naast barbiepop bleek ze ook nog een drilinstructrice te zijn. En ze probeerde grappig te zijn. Marloes had het na 3 kwartier dat die vrouw stond te praten het al helemaal gehad en ging naar huis. Na ruim een uur gingen we eindelijk sporten. Denise moest eigenlijk vooraan staan maar was heel sneaky op de 2e rij naast Margje gaan staan. Na een half uur hadden ze het ook wel gehad en zijn we toen niemand oplette stiekem naar huis gegaan. Uiteindelijk hadden we gehoord dat het tot half 10 had geduurd dus we waren blij dat we om kwart voor 8 gingen. Zo fanatiek zijn we nou ook weer niet.
’s Avonds hebben we nog rustig aan gedaan en zijn we nog gezellig bij Vjolca geweest.
Vrijdag
De grote dag!
Na 2,5 uur te hebben gereden kwamen we dan eindelijk aan in Gjilani. We hadden verwacht dat we de voorlichting voor paramedici zouden geven dus we hadden speciaal een andere powerpoint gemaakt. Toen we eenmaal binnen kwamen daar zat tot onze schok de hele zaal vol met patiënten. Ten eerste hadden we niet verwacht dat er patiënten zouden zijn en al helemaal niet dat de zaal al vol zou zitten. Dus het was even snel omschakelen, alles klaarzetten en beginnen. Het verliep best wel rommelig vooral omdat wij de taal niet kunnen spreken en de vragen dus niet zelf kunnen beantwoorden. Vjolca werd alle kanten op getrokken om te kijken naar patiënten en wij stonden daar met een zaal vol mensen die we niet konden verstaan. Het is allemaal goed gekomen en de directeur had de dag erna nog gebeld dat het een zeer goede voorlichting was en dat we altijd terug mochten komen. Omdat we meteen met de voorlichting moesten beginnen hadden we nog niks gegeten dus op de terugweg zijn we eerst ergens bij een restaurant gestopt om lekker wat te eten en toen hebben we weer de lange weg terug gereden. Na Pristina zijn we nog gestopt om ergens wat te drinken.
Jullie zullen wel denken waarom vertellen ze niks over de media/pers die aanwezig was bij de voorlichting zoals we eerder hadden gemeld…deze was er namelijk niet! Hebben we weer onze kans om beroemd te worden gemist.
’s Avonds zijn we wat wezen eten en drinken boven op de berg. Rond half 12 gingen we naar huis. Onderweg zijn we nog even bij de nachtwinkel gestopt en hebben we nog wat te drinken gehaald. Toen zijn we met Shpat in de tuin gaan zitten en hebben we nog gezellig wat gedronken en gekletst.
Zaterdag
Eerst hebben we 4 patiënten gehad in de praktijk want we waren vrijdag niet aanwezig. Dit is net zo veel als een normale werkdag. We hebben tot half 2 gewerkt. Daarna zijn we met Vjolca mee boodschappen gaan doen voor de macaroni die ze ’s middags voor ons heeft gemaakt. Na de heerlijke macaroni heeft Bertrand het cadeau voor Zija geregeld die zondag jarig is. ’s avonds zouden we eigenlijk naar live muziek gaan maar omdat er geen kaartjes meer waren zijn we met een groep naar het bos gegaan. Daar hebben we gegeten en gedronken. We hebben 1,5 uur naar een discussie geluisterd die we niet konden verstaan. Het ging over de bbq van zondag. Na wat goede adviezen van ons kwam het uiteindelijk tot een goed einde.
Zondag
De dag van de bbq! Voor we gingen hebben we ons kadootje aan Zija gegeven, een foto van ons met Zija en Vjolca. Om 12 uur stonden we klaar om te gaan bbqen in het bos. Helaas werden we pas rond 1 uur opgehaald. Luca kwam ons met een bestelbusje ophalen waar alle tuinstoelen, een tafel, koelbox, en ons eten in ging. Natuurlijk moesten wij ook allemaal mee dus werd het ons erin proppen. 8 mensen zaten achter in het busje op de plastic stoelen en 2 voorin. Ondanks dat luca niet zo hard reed werden we toch alle kanten opgeslingerd. We waren uiteindelijk blij dat we gearriveerd waren bij het bos. Daar alle spullen weer uit de bus geladen. Het leek wel een volksverhuizing. Alle spullen werden klaargemaakt. En we hebben met zijn allen takken gezocht voor de bbq. We zijn uiteindelijk tot half 8 in het bos gebleven. En mooi rood is trouwens niet lelijk. En wat mooi rood is wordt ook weer mooi bruin: het nieuwe motto van Denise en Margje! (zie foto)
’s avonds zijn we na ff gerust te hebben naar een bar gegaan waar een rockbandje kwam optreden. Speciaal voor ons hebben ze naast Albanese muziek ook 3 Engelse liedjes gespeeld. De band was super goed en we hebben volop gedanst. Rond 1 uur zijn we weer naar huis gegaan want we moesten maandag natuurlijk weer fris en fruitig in de praktijk staan.
Woensdag
Vandaag weer een dag in het instituut. Natuurlijk begonnen we zoals altijd met een kopje koffie of thee. Nadat we een aantal patiënten hebben gehandeld werd het weer tijd om alles voor te bereiden voor de 2e voorlichting in het instituut. Het was weer heel spannend hoeveel mensen er zouden komen aangezien je dat nooit weet hier. In het begin zaten er ook maar 5 mensen. Maar gelukkig stroomde het daarna wel wat voller doordat Vjolca ergens mensen vandaan had geplukt Uiteindelijk waren er 16 mensen. Bertrand kende zijn eigen krachten niet en ging iets te lomp de tafel verschuiven over de vloerbedekking waardoor de tafel uit elkaar viel. In elkaar zetten lukte ook niet meer. Dus we hebben er mooi een stoel onder gezet en net gedaan of we van niks wisten.
Het was een leuke voorlichting doordat de mensen heel erg geïnteresseerd waren en veel vragen stelden. Toen we vroegen wie er zijn schoenen wilde laten controleren trokken er spontaan een paar mensen hun schoenen uit. Bij deze bijeenkomst was ook een professor van de Albanese taal die ons complimenteerde na afloop. Hij sprak zeer mooie woorden.
Na het instituut zijn we naar huis gegaan en hebben we gegeten. Na het eten gingen we weer fanatiek sporten.
‘S avonds waren we bij Vjolca want daar was net als dinsdagavond een mannenavond voetbal kijken. Riza, Zija en Bekim kijken dan samen voetbal en eten voor 10 man. Dit keer was het dus geen mannenavond maar een mannen en vrouwen voetbal avond. Het was heel gezellig en bekim is dol op japans eten.
Donderdag
Vandaag weer een dag in Prizren gehad. Natuurlijk begonnen we met koffie thee en een broodje wat een van de diabetesverpleegkundigen speciaal voor ons om 5 uur ’s ochtends had gemaakt. Weer super lekker. Er waren vandaag veel patiënten en ieder van ons is aan de beurt geweest om te behandelen. Sommige waren er iets minder blij mee. We weten nu in ieder geval waar de kaas die op ons broodje zat vandaan kwam. Die kwamen uit Denise der haren waar de schimmels de dag erna nog inzaten! Heerlijk.
Toen we terugkwamen zijn we met Zija naar het handballen hier in Gjakova geweest. Het team speelde voor de halve finale van de beker. Nu hebben we meteen gezien hoe lomp handbal is want er was 1 iemand knock-out gegaan. Hij heeft wel 5 minuten buiten westen gelegen maar gelukkig heeft hij het overleefd. Na het handballen zijn we maar weer eens gaan aerobicen. Deze keer was er een vrouw uit Australië. Zij is wereldkampioen aerobic. We zullen haar even beschrijven: een vrouw van 45 jaar. Geblondeerd haar, opgevulde lippen. Opgevulde tieten, botox, spierballen, facelift, kortom… dit zegt genoeg om jullie een beeld te geven. Naast barbiepop bleek ze ook nog een drilinstructrice te zijn. En ze probeerde grappig te zijn. Marloes had het na 3 kwartier dat die vrouw stond te praten het al helemaal gehad en ging naar huis. Na ruim een uur gingen we eindelijk sporten. Denise moest eigenlijk vooraan staan maar was heel sneaky op de 2e rij naast Margje gaan staan. Na een half uur hadden ze het ook wel gehad en zijn we toen niemand oplette stiekem naar huis gegaan. Uiteindelijk hadden we gehoord dat het tot half 10 had geduurd dus we waren blij dat we om kwart voor 8 gingen. Zo fanatiek zijn we nou ook weer niet.
’s Avonds hebben we nog rustig aan gedaan en zijn we nog gezellig bij Vjolca geweest.
Vrijdag
De grote dag!
Na 2,5 uur te hebben gereden kwamen we dan eindelijk aan in Gjilani. We hadden verwacht dat we de voorlichting voor paramedici zouden geven dus we hadden speciaal een andere powerpoint gemaakt. Toen we eenmaal binnen kwamen daar zat tot onze schok de hele zaal vol met patiënten. Ten eerste hadden we niet verwacht dat er patiënten zouden zijn en al helemaal niet dat de zaal al vol zou zitten. Dus het was even snel omschakelen, alles klaarzetten en beginnen. Het verliep best wel rommelig vooral omdat wij de taal niet kunnen spreken en de vragen dus niet zelf kunnen beantwoorden. Vjolca werd alle kanten op getrokken om te kijken naar patiënten en wij stonden daar met een zaal vol mensen die we niet konden verstaan. Het is allemaal goed gekomen en de directeur had de dag erna nog gebeld dat het een zeer goede voorlichting was en dat we altijd terug mochten komen. Omdat we meteen met de voorlichting moesten beginnen hadden we nog niks gegeten dus op de terugweg zijn we eerst ergens bij een restaurant gestopt om lekker wat te eten en toen hebben we weer de lange weg terug gereden. Na Pristina zijn we nog gestopt om ergens wat te drinken.
Jullie zullen wel denken waarom vertellen ze niks over de media/pers die aanwezig was bij de voorlichting zoals we eerder hadden gemeld…deze was er namelijk niet! Hebben we weer onze kans om beroemd te worden gemist.
’s Avonds zijn we wat wezen eten en drinken boven op de berg. Rond half 12 gingen we naar huis. Onderweg zijn we nog even bij de nachtwinkel gestopt en hebben we nog wat te drinken gehaald. Toen zijn we met Shpat in de tuin gaan zitten en hebben we nog gezellig wat gedronken en gekletst.
Zaterdag
Eerst hebben we 4 patiënten gehad in de praktijk want we waren vrijdag niet aanwezig. Dit is net zo veel als een normale werkdag. We hebben tot half 2 gewerkt. Daarna zijn we met Vjolca mee boodschappen gaan doen voor de macaroni die ze ’s middags voor ons heeft gemaakt. Na de heerlijke macaroni heeft Bertrand het cadeau voor Zija geregeld die zondag jarig is. ’s avonds zouden we eigenlijk naar live muziek gaan maar omdat er geen kaartjes meer waren zijn we met een groep naar het bos gegaan. Daar hebben we gegeten en gedronken. We hebben 1,5 uur naar een discussie geluisterd die we niet konden verstaan. Het ging over de bbq van zondag. Na wat goede adviezen van ons kwam het uiteindelijk tot een goed einde.
Zondag
De dag van de bbq! Voor we gingen hebben we ons kadootje aan Zija gegeven, een foto van ons met Zija en Vjolca. Om 12 uur stonden we klaar om te gaan bbqen in het bos. Helaas werden we pas rond 1 uur opgehaald. Luca kwam ons met een bestelbusje ophalen waar alle tuinstoelen, een tafel, koelbox, en ons eten in ging. Natuurlijk moesten wij ook allemaal mee dus werd het ons erin proppen. 8 mensen zaten achter in het busje op de plastic stoelen en 2 voorin. Ondanks dat luca niet zo hard reed werden we toch alle kanten opgeslingerd. We waren uiteindelijk blij dat we gearriveerd waren bij het bos. Daar alle spullen weer uit de bus geladen. Het leek wel een volksverhuizing. Alle spullen werden klaargemaakt. En we hebben met zijn allen takken gezocht voor de bbq. We zijn uiteindelijk tot half 8 in het bos gebleven. En mooi rood is trouwens niet lelijk. En wat mooi rood is wordt ook weer mooi bruin: het nieuwe motto van Denise en Margje! (zie foto)
’s avonds zijn we na ff gerust te hebben naar een bar gegaan waar een rockbandje kwam optreden. Speciaal voor ons hebben ze naast Albanese muziek ook 3 Engelse liedjes gespeeld. De band was super goed en we hebben volop gedanst. Rond 1 uur zijn we weer naar huis gegaan want we moesten maandag natuurlijk weer fris en fruitig in de praktijk staan.
-
11 April 2011 - 15:27
Martyn:
hallo allemaal,
weer een mooi stukje over jullie afgelopen dagen, wat hebben jullie het zwaar daar haha. mooi rood wordt ook weer bruin, hoop niet dat dat zo ook is bij die voet wonden..;)
er is wel flink uitgepakt bij die bbq trouwens pff!
gtz -
11 April 2011 - 15:27
Art:
Heeee...
Mooi om weer wat te lezen!
Zo te zien ook erg mooi weer daar met al die zon foto's.
Veel plezier nog komende 1,5 week!
Groetjes! -
11 April 2011 - 16:37
Familie Van Geffen:
Hey Bert en Chicks,
Leuk smeuïg verhaal. Papa wil net kaas op z'n brood doen, maar heeft besloten dat het toch iets anders wordt.
Misschien moeten jullie die Turkenbus maar gebruiken om alle geshopte spullen weer mee terug te nemen, zonder extra kosten bij de douane haha!
Veel succes en hopelijk wordt jullie mooie tomatenrood snel mooi bruin!
xxxx Tiny Els Eefke Mama (zo zei mama het haha!) -
11 April 2011 - 18:50
Hans En Nelly:
hai BERTRAND CHICKIES,
Wat maken jullie toch van alles mee.Wij denken dat de voorlichtsdagen op de voorgrond staan, en voetjes verzorgen,maar eten en drinken er direct achter aankomen.Lijkt ons heerlijk met het busje tuffen naar het bos en dan bbqen.Prachtig weer maar dat is het hier ook. Dus die modetrent tomatenrood zetten we hier voort.
Dames en heer veel succes en tot de volgende keer maar weer.doeiiiiiiiiiiiiiii -
11 April 2011 - 18:57
Jurre:
Hey Marloes en de rest,
Wat een verhaal weer. Leuk dat de mensen bij de 1e voorlichting zo enthousiast waren. Dan krijg je ook wel waardering voor je harde werk. En zeker dan ook leuk als een professor jullie ook nog eens complimenten geeft. En dat het er bij voetbal of hockey er soms hard aan toe gaat weet ik, maar dat er zelfs mensen knock-out gaan bij handbal........dat gaat toch wel een stapje te ver. En die vrouw die wereldkampioen aerobic is zie ik zo voor me (en dat bedoel ik nog op een positieve manier). Op haar 60e ziet die vrouw er nog steeds zo uit als nu. Ik snap ook wel van jou Marloesje dat dan na 3 kwartier dat geschreeuw helemaal zat bent.
Jammer dat de 2e voorlichting dan wat minder goed ging en dat de pers dan ook nog eens weg bleef. En zeker vervelend als je die zaal met mensen wilt helpen, maar dat niet kan omdat ze niet verstaat. Maar goed, gelukkig dan maar dat de directeur belde dat hij het een goede voorlichting vond en er blij mee was.
Wat een volksverhuizing zal dat inderdaad zijn geweest toen jullie in het bos gingen bbq-en. En wat een leuke achtbaan zal dat geweest zijn in het busje. Maar wel echt gezellig om heerlijk in het bos te bbq-en. En zeker leuk als jullie 's avonds een goeie rockband zien spelen.
Veel plezier daar weer de komende dagen en tot de volgende weblog maar weer. Dikke kuz aan Marloes en houdoe aan Margje, Denise en Bertrand.
GRTZ Jurre (van Marloes)
PS: reactie op de een na laatste foto van het verslag met onderschrift 'jullie zullen nooit weten weten wat daar te zien was': Marloes, heb jij me wat te vertellen???? -
11 April 2011 - 19:57
Jeannette:
hallo Margje en consorten,
Goed om te lezen dat jullie naast al het "zware" werk, dankzij Barbie ook nog aan ontspanning toekomen. Haha.
Fijn dat de voorlichting positief was, ook al staat er een taalbarrière tussen.
Wel jammer dat the 15 minutes of fame weer aan jullie neus voorbij zijn gegaan.
Super dat jullie allemaal mee mochten om te bbqen. In het bos nog wel: dat doen we hier toch nooit (meer). En ach zo'n busje is toch ook een ervaring op zich?
Ik miste alleen de stroomuitval in dit verhaal. Dus het kan ook goed gaan.
Margje en Denise: tomatenrood is volgens mij fris en fruitig genoeg voor een maandagmorgen.
groetjes
Familie van Aarle -
11 April 2011 - 20:33
Bertrand, Marloes, Denise, Margje :
hey
de stroom was inderdaad 3 keer uitgevallen in het bos maar het vuur bleef gelukkig branden dankzij jungle johny haha!
groetjes van ons (en johny) -
11 April 2011 - 20:39
Carin:
weer echt volle werkdagen zo te lezen,
fijn dat de lezing door vele bezochy werd,
en succes deze week,
liefs carin -
11 April 2011 - 22:09
Judith:
Hallo Marloes en de rest,
Deze keer heb ik de oorlogswond maar even overgeslagen maar de rest met plezier gelezen en bekeken. Ze zullen jullie nog missen daar in Kosovo. Ik moet iedere keer wel lachen hoor om die zotte verhalen van jullie, deze keer over de "gymjuf", de wereldreis naar het bos om te bbqen, die discussie over de bbq zal wel op jullie lachspieren hebben gewerkt. Het lijkt af en toe wel op een lange survivaltocht waar jullie aan bezig zijn. Maar goed, de lol spat er wel van af en dat is leuk om te lezen. Leer nog maar even fijn deze week en dan hup weer terug naar het vertrouwde (bijna) altijd stroom hebbende Nederland.
Bart en Judith. -
12 April 2011 - 08:57
Oma Jo :
denise en vrienden wat een avonturen ik denk dat de mensen jullie erg zullen missen en jullie ook die mensen daar nog even en dan is het feest voor bij groetjes oma en opa -
12 April 2011 - 12:26
Arpa:
Hoi Allemaal ,
Jeetje we moesten wel even slikken toen we lazen waar de kaas vandaan kwam!!
Mooi om te lezen dat jullie zo snel kunnen omschakelen dat geeft aan dat je zelfverzekerder word in je werk .
Was die decubutes de zelfde voet als vorige week ?? Als dat zo is lijkt te wond al kleiner geworden te zijn .
Denise je ziet er gezond uit met die mooie kleur rood /bruin.
Tot volgende week .
Gr van ons -
13 April 2011 - 17:18
Oma Van Margje:
Hoi Margje en medestudenten
Fijn dat het jullie zo goed gaat en dat de voorlichtingen goed zijn verlopen.
Geniet nog van de laatste week.
Nog veel succes en tot snel
xxx Oma -
15 April 2011 - 01:32
Kim:
Ik hoor het wel wat er gebeurt was waardoor jullie zo op de foto's staan ;)
Dan zal ik ook al mijn verhalen vertellen die niet beschreven worden in onze verslagen. Heer en dames geniet nog van jullie laatste paar dagen. Het is geweldig om jullie verhalen te lezen en daar moet je idd een tijdje voor uittrekken. Maar das het zeker waard!!
We spreken elkaar snel weer!! Of het nu via mail skype of in real life is.
Liefs Kim -
15 April 2011 - 01:41
Yvonne!:
Mensjes! Tof om al jullie belevenissen te lezen! En de foto's erbij maken het helemaal af. Leuk om te zien dat jullie je portie humor ook mee naar Kosovo genomen hebben! De fun straalt ervan af...En bedankt voor de 'speciale' foto's, o.a. die pizza van Denise zag er smakelijk uit! Nog heel veel succes maar denk dat jullie nu al kunnen spreken van een prachtige afstudeerperiode! Have fun!
Liefs Yvonne! -
16 April 2011 - 07:46
Oma Jo :
hallo denise en vrienden noch een paar dagen volhouden en dan ben je weer in je verwende landje het zal wel wennen wezen maar dan waardeer je het leven hier des te meer .groetjes en een dikke kus .oma -
16 April 2011 - 12:01
Jilly:
hey denise,
ik heb mijn haren laten knippen nu heb ik een pony ik hoorden dat je woensdang weer terug komt, ik vind dat het snel gegaan is. ik hoop dat jullie het leuk hebben ge had, en nog veel plezier :).
xxxxx jilly (nichtje van denise) -
18 April 2011 - 10:12
Oma Jo :
denise wat mooi van nick ik had het nooit verwacht van nick wat een romanticus was even een beetje ontroerd doei kus oma . -
18 April 2011 - 14:16
Carin:
dames en heer,
de laatste 2.5 dag in kosovo,
en dan terug naar nederland
succes nog en een heel goede reis.
liefs carin -
18 April 2011 - 21:57
Emy Vorstenbosch :
zo denise kreeg je geen pet bij die blaffer ???denk wel dat deze reis voor jullie allemaal best wel leerzaam is geweest nog effe volhouden jullie zijn zo weer thuis!!! groetjes van ..emy .chiel &johan sharina&kosmo richella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
