sneeuw, hamburgers en doodskisten kussen
Door: denise en margje alias chick 1 en 2
Blijf op de hoogte en volg Bertrand, Marloes, Denise, Margje
18 April 2011 | Nederland, Amsterdam
Vanwege veel stroomuitval en weer een druk programma nu pas ons verhaal.
Maandag:
Nadat we weer een aantal patiënten in de praktijk hebben behandeld werd het weleens tijd voor de grote schoonmaak. De emmers met sop en doekjes kwamen te voorschijn en als echte poets diva’s gingen we met zijn 4en te werk. Betrand paste zich helemaal aan zoals dat hier in Kosovo gaat en ging zitten en keek toe.
Margje en Denise gingen helemaal alleen naar de grote supermarkt. Wie zegt dat vrouwen slecht zijn in de weg vinden? Zonder te vragen hebben ze het gevonden en zelfs vanaf de supermarkt zijn ze naar de winkeltjes gelopen, op zich niet zo knap maar wel omdat ze niet wisten hoe ze moesten lopen en dit helemaal op hun gevoel hebben gedaan.
’s Avonds rond 10 uur kwam Flloza met het idee om hamburgers te eten, dus zijn Margje, Bertrand en Denise de hamburgers gaan halen.
Dinsdag:
Na het ontbijt zijn we eerst samen met Vjolca langs 2 gezondheidscentrums gegaan en hebben we onze posters afgeleverd. Iedereen reageerde heel positief, zo positief dat we na die 2 gezondheidcentrums al onze posters al kwijt waren en nieuwe moesten bestellen. Dit hebben we dan ook gelijk geregeld.
Na snel even iets gedronken te hebben zijn we nog naar de praktijk gegaan en hebben we nog een paar mensen behandeld.
’s Avonds hadden we weer zin in Hamburgers en zijn Marloes en Denise deze dan ook snel even gaan halen.
Woensdag:
De laatste dag in het instituut. Vandaag was het druk in het instituut en iedereen heeft een patiënt kunnen behandelen. Tussendoor zijn we maar weer eens hamburgers gaan eten in het restaurantje langs het instituut want dat hadden we deze week nog niet gedaan. Ook hadden we onze poster opgehangen in de behandelkamer en werd deze nog even grondig door dr Luan nagekeken. Op een aantal spellingsfouten na was hij goed. Op het einde van de dag hebben we afscheid genomen van de diabetesverpleegkundigen en dr. Luan en hebben we hun stroopwafels gegeven.
Gisteren zaten we nog te verbranden in de zon en vandaag deed Flloza de gordijn opzij en tot onze verbazing sneeuwde het. In het begin nog niet zo hard maar het bleef maar komen waardoor rond 7 uur alles wit was. Vanwege de sneeuw hebben we ’s avonds dan ook niet veel meer gedaan.
Donderdag:
Toen we opstonden scheen de zon en op de wegen lag ook geen sneeuw meer waardoor we met de auto naar Prizren konden. Eerst zijn we gestopt bij een grote supermarkt in Prizren en hebben we koffie gedronken en taart gegeten. Daarna wachten de diabetesverpleegkundigen ons op om samen naar een basisschool te gaan waar ze een soort van GGD onderzoek deden. De kinderen waren helaas te jong dus konden wij niet veel doen maar het was wel interessant om een keer gezien te hebben hoe ze daar te werk gaan.
Na nog wat patiënten te hebben behandeld in het instituut konden we op een gegeven moment ook niet meer verder doordat de stroom was uitgevallen en hebben we afscheid genomen van de diabetesverpleegkundigen en zijn weer naar huis gegaan.
’s Avonds zijn we met de taxi naar de heuvel gegaan en hebben we daar weer wat gegeten en gedronken.
Vrijdag:
Vandaag weer ons gebruikelijke ritueel; opstaan, ontbijten, patiënten behandelen en daarna zijn we even op souvenirs jacht gegaan (onze familie kan weer blij zijn met ons).
Na ’s middags rustig aan te hebben gedaan, hebben we het ’s avonds ook maar rustig aan gedaan en hebben de chickies een meidenavondje op de bank gehouden met tosti’s, chocolade, koekjes en chips. We zaten er helemaal klaar voor op om film 1 een film te kijken, deed die zender het niet. Dus hebben we maar Nederlandse tv gekeken, totdat de stroom weer uitviel.
Zaterdag:
Rond 10 uur stond Vjolca in onze kamer om te zeggen dat er om 11 uur iemand zou komen waar we een onderzoekje bij moesten uitvoeren. Op ons dooie gemakje hebben we ons klaargemaakt en ontbeten en zijn we naar de praktijk gegaan. Na het onderzoek zijn de chickies naar de supermarkt gelopen en Bertrand was thuis gebleven.
Daarna hebben Bertrand en Denise in de tuin nog even gevoetbald en gelijk de tuin gemaaid met de planten erbij.
’s Avonds zijn we eerst ergens iets gaan eten en omdat niemand zin had om iets te doen zijn we thuis gebleven en hebben we real madrid tegen Barcelona gekeken.
Zondag:
Zowel Margje als Denise werden gewekt met de geur van geroosterd brood. Dus dat werd snel aankleden want ze hadden wel honger. Eenmaal beneden te zijn aangekomen bleken het pannenkoeken te zijn. Samen met Flloza bespraken ze aan de eettafel wat ze deze dag zouden kunnen doen aangezien het weer niet zo heel mooi was. Dus het werd maar wat drinken bij de corbussier en Bertrand ging samen met Shpat op pad. Eenmaal bij de corbusier werd er met veel moeite 2 auto’s geregeld zodat we met 10 man naar een ander dorpje konden gaan. De rit naar het dorpje toe was voor Marloes weer zenuwslopend terwijl Denise en Margje het wel leuk vonden. Dwars door de rimboe kwamen we uiteindelijk bij een restaurantje wat daar verstopt zat. Het restaurant (vis restaurant) kweekte zelf hun eigen vissen. Die zwommen langs het restaurant in een vissenzwembad! Natuurlijk wilden Denise en Margje die vissen wel eens proeven. Dan wel zonder hoofd en staart eraan. Marloes koos veilig voor de pizza. Achteraf had ze best voor de vis kunnen gaan want die was super lekker. Na het eten gingen we weer terug de auto in. Marloes ging in de andere auto terug want die reed iets langzamer. Denise en Margje kregen onderweg een soort van rondleiding van Luca. Eerst werd er gestopt bij een hoop stenen. Na wat uitleg bleek dat ze die stenen in brand staken en zo ontstond er een wit poeder (soort kalk) en daar maakten ze verf van voor de huizen (of zoiets) Later stopten we ook nog bij een begraafplaats. Op die begraafplaats stond ook een soort van kapelletje. Bij de ingang stond een oud vrouwtje en van haar mochten we binnen ook filmen en foto’s maken. Binnen waren verschillende graven van heiligen die waren omgekomen bij de oorlog. Het was de bedoeling dat je eerst een wens deed en daarna alle graven kuste. Daarna moest je naar het vrouwtje toe en moest je de kralenketting die ze in haar hand had kussen. Die gooide ze 3 keer over je heen en daarna moest je hem weer kussen. Dit bracht geluk. Denise en Margje wilden natuurlijk ook geluk dus hebben dat gedaan. Marloes was in de auto blijven zitten en heeft dus heel het spektakel gemist. Als laatste hebben we geld in een kistje gedaan en konden we een kaarsje opsteken. Als wij nu geen geluk meer hebben weten we het ook niet meer haha.
Thuis hebben we ons klaar gemaakt voor de laatste echte stapavond hier. Floza had de haren van Marloes en Denise geföhnd. We gingen weer net als vorige week zondag naar een bar waar een bandje optrad. Het was weer super gezellig en de muziek was ook heel goed. Natuurlijk weer volop gedanst. (Margje op de tafel) Floza heeft met DE profvoetballer van Gjokova gedanst. Niet dat ze hier een profclub hebben maar dit klinkt wel mooi. Denise kreeg de schrik van haar leven toen ze hoorde dat ze met luca een liedje moest zingen op het podium. Gelukkig was luca ziek en ging hij naar huis en werd het liedje aan haar opgedragen. Natuurlijk lagen sommige van ons weer veel te laat in bed. Maarja zo kent onze familie ons weer. We moeten hier wel de familienaam hoog houden!
Dit is tevens ons laatste verslag vanuit Kosovo. Morgen nog 1 dagje en woensdag vertrekken we weer naar Nederland.
Maandag:
Nadat we weer een aantal patiënten in de praktijk hebben behandeld werd het weleens tijd voor de grote schoonmaak. De emmers met sop en doekjes kwamen te voorschijn en als echte poets diva’s gingen we met zijn 4en te werk. Betrand paste zich helemaal aan zoals dat hier in Kosovo gaat en ging zitten en keek toe.
Margje en Denise gingen helemaal alleen naar de grote supermarkt. Wie zegt dat vrouwen slecht zijn in de weg vinden? Zonder te vragen hebben ze het gevonden en zelfs vanaf de supermarkt zijn ze naar de winkeltjes gelopen, op zich niet zo knap maar wel omdat ze niet wisten hoe ze moesten lopen en dit helemaal op hun gevoel hebben gedaan.
’s Avonds rond 10 uur kwam Flloza met het idee om hamburgers te eten, dus zijn Margje, Bertrand en Denise de hamburgers gaan halen.
Dinsdag:
Na het ontbijt zijn we eerst samen met Vjolca langs 2 gezondheidscentrums gegaan en hebben we onze posters afgeleverd. Iedereen reageerde heel positief, zo positief dat we na die 2 gezondheidcentrums al onze posters al kwijt waren en nieuwe moesten bestellen. Dit hebben we dan ook gelijk geregeld.
Na snel even iets gedronken te hebben zijn we nog naar de praktijk gegaan en hebben we nog een paar mensen behandeld.
’s Avonds hadden we weer zin in Hamburgers en zijn Marloes en Denise deze dan ook snel even gaan halen.
Woensdag:
De laatste dag in het instituut. Vandaag was het druk in het instituut en iedereen heeft een patiënt kunnen behandelen. Tussendoor zijn we maar weer eens hamburgers gaan eten in het restaurantje langs het instituut want dat hadden we deze week nog niet gedaan. Ook hadden we onze poster opgehangen in de behandelkamer en werd deze nog even grondig door dr Luan nagekeken. Op een aantal spellingsfouten na was hij goed. Op het einde van de dag hebben we afscheid genomen van de diabetesverpleegkundigen en dr. Luan en hebben we hun stroopwafels gegeven.
Gisteren zaten we nog te verbranden in de zon en vandaag deed Flloza de gordijn opzij en tot onze verbazing sneeuwde het. In het begin nog niet zo hard maar het bleef maar komen waardoor rond 7 uur alles wit was. Vanwege de sneeuw hebben we ’s avonds dan ook niet veel meer gedaan.
Donderdag:
Toen we opstonden scheen de zon en op de wegen lag ook geen sneeuw meer waardoor we met de auto naar Prizren konden. Eerst zijn we gestopt bij een grote supermarkt in Prizren en hebben we koffie gedronken en taart gegeten. Daarna wachten de diabetesverpleegkundigen ons op om samen naar een basisschool te gaan waar ze een soort van GGD onderzoek deden. De kinderen waren helaas te jong dus konden wij niet veel doen maar het was wel interessant om een keer gezien te hebben hoe ze daar te werk gaan.
Na nog wat patiënten te hebben behandeld in het instituut konden we op een gegeven moment ook niet meer verder doordat de stroom was uitgevallen en hebben we afscheid genomen van de diabetesverpleegkundigen en zijn weer naar huis gegaan.
’s Avonds zijn we met de taxi naar de heuvel gegaan en hebben we daar weer wat gegeten en gedronken.
Vrijdag:
Vandaag weer ons gebruikelijke ritueel; opstaan, ontbijten, patiënten behandelen en daarna zijn we even op souvenirs jacht gegaan (onze familie kan weer blij zijn met ons).
Na ’s middags rustig aan te hebben gedaan, hebben we het ’s avonds ook maar rustig aan gedaan en hebben de chickies een meidenavondje op de bank gehouden met tosti’s, chocolade, koekjes en chips. We zaten er helemaal klaar voor op om film 1 een film te kijken, deed die zender het niet. Dus hebben we maar Nederlandse tv gekeken, totdat de stroom weer uitviel.
Zaterdag:
Rond 10 uur stond Vjolca in onze kamer om te zeggen dat er om 11 uur iemand zou komen waar we een onderzoekje bij moesten uitvoeren. Op ons dooie gemakje hebben we ons klaargemaakt en ontbeten en zijn we naar de praktijk gegaan. Na het onderzoek zijn de chickies naar de supermarkt gelopen en Bertrand was thuis gebleven.
Daarna hebben Bertrand en Denise in de tuin nog even gevoetbald en gelijk de tuin gemaaid met de planten erbij.
’s Avonds zijn we eerst ergens iets gaan eten en omdat niemand zin had om iets te doen zijn we thuis gebleven en hebben we real madrid tegen Barcelona gekeken.
Zondag:
Zowel Margje als Denise werden gewekt met de geur van geroosterd brood. Dus dat werd snel aankleden want ze hadden wel honger. Eenmaal beneden te zijn aangekomen bleken het pannenkoeken te zijn. Samen met Flloza bespraken ze aan de eettafel wat ze deze dag zouden kunnen doen aangezien het weer niet zo heel mooi was. Dus het werd maar wat drinken bij de corbussier en Bertrand ging samen met Shpat op pad. Eenmaal bij de corbusier werd er met veel moeite 2 auto’s geregeld zodat we met 10 man naar een ander dorpje konden gaan. De rit naar het dorpje toe was voor Marloes weer zenuwslopend terwijl Denise en Margje het wel leuk vonden. Dwars door de rimboe kwamen we uiteindelijk bij een restaurantje wat daar verstopt zat. Het restaurant (vis restaurant) kweekte zelf hun eigen vissen. Die zwommen langs het restaurant in een vissenzwembad! Natuurlijk wilden Denise en Margje die vissen wel eens proeven. Dan wel zonder hoofd en staart eraan. Marloes koos veilig voor de pizza. Achteraf had ze best voor de vis kunnen gaan want die was super lekker. Na het eten gingen we weer terug de auto in. Marloes ging in de andere auto terug want die reed iets langzamer. Denise en Margje kregen onderweg een soort van rondleiding van Luca. Eerst werd er gestopt bij een hoop stenen. Na wat uitleg bleek dat ze die stenen in brand staken en zo ontstond er een wit poeder (soort kalk) en daar maakten ze verf van voor de huizen (of zoiets) Later stopten we ook nog bij een begraafplaats. Op die begraafplaats stond ook een soort van kapelletje. Bij de ingang stond een oud vrouwtje en van haar mochten we binnen ook filmen en foto’s maken. Binnen waren verschillende graven van heiligen die waren omgekomen bij de oorlog. Het was de bedoeling dat je eerst een wens deed en daarna alle graven kuste. Daarna moest je naar het vrouwtje toe en moest je de kralenketting die ze in haar hand had kussen. Die gooide ze 3 keer over je heen en daarna moest je hem weer kussen. Dit bracht geluk. Denise en Margje wilden natuurlijk ook geluk dus hebben dat gedaan. Marloes was in de auto blijven zitten en heeft dus heel het spektakel gemist. Als laatste hebben we geld in een kistje gedaan en konden we een kaarsje opsteken. Als wij nu geen geluk meer hebben weten we het ook niet meer haha.
Thuis hebben we ons klaar gemaakt voor de laatste echte stapavond hier. Floza had de haren van Marloes en Denise geföhnd. We gingen weer net als vorige week zondag naar een bar waar een bandje optrad. Het was weer super gezellig en de muziek was ook heel goed. Natuurlijk weer volop gedanst. (Margje op de tafel) Floza heeft met DE profvoetballer van Gjokova gedanst. Niet dat ze hier een profclub hebben maar dit klinkt wel mooi. Denise kreeg de schrik van haar leven toen ze hoorde dat ze met luca een liedje moest zingen op het podium. Gelukkig was luca ziek en ging hij naar huis en werd het liedje aan haar opgedragen. Natuurlijk lagen sommige van ons weer veel te laat in bed. Maarja zo kent onze familie ons weer. We moeten hier wel de familienaam hoog houden!
Dit is tevens ons laatste verslag vanuit Kosovo. Morgen nog 1 dagje en woensdag vertrekken we weer naar Nederland.
-
18 April 2011 - 17:52
Hans En Nelly:
Hallo luitjes,
Jammer dat dit het laaste verslag is.
Was zo leuk om te lezen en te weten wat jullie allemaal deden.Ongelooflijk
eerst verbranden in de zon en dan ligt er sneeuw.Dames en Heer rest mij te zeggen een hele goeie reis en .n fijn welkom thuis.HOME SWEET HOME.
DOEIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII -
18 April 2011 - 18:02
Judith:
Hallo Marloes en de rest,
Ik geloof toch dat ik niet kan wennen aan de combinatie hamburgers en die vreselijk wonden ik heb bewondering hoor voor jullie dat jullie dit kunnen offe.... Het weer is hier prachtig en dat blijft het deze week dus er wacht jullie een zonnige thuiskomst. We hebben genoten van jullie bevindingen en zullen de smeuïge verhalen en foto's missen. We wensen jullie allen (maar natuurlijk toch een beetje specialer Marloes) heel veel succes bij jullie afstuderen.
Groetjes Bart en Judith -
18 April 2011 - 19:25
Kim:
Hoi Bert en zijn meiden,
Mooi jullie laatste verslag zeker om te lezen dat er sneeuw is gevallen. Hier vallen de mussen spreekwoordelijk van het dak van de hitte ;)
Ik wens jullie natuurlijk een goede terugreis en dan zien we elkaar snel weer als ik ook weer in het bekende kikkerlandje ben aangekomen.
Zijn jullie niet aangekomen van al die hamburgers?????
Liefs mij -
18 April 2011 - 19:34
Theo Van Lith:
Hallo Margje en de rest,
Wij hebben jullie verhaaltjes met veel plezier gelezen.De foto"s waren niet altijd......even mooi.
Ik zie wel dat het erg goed gaat.
Nog een paar dagen veel plezier
en goed weer hier.
Een goeie reis gewenst.
Gr. van Theo en Brenda -
18 April 2011 - 20:10
Familie Van Geffen:
Hey Margje, Denise, Marloes en Bertrand
Nog twee nachtjes slapen en dan is het zover. Dan is de super periode in Kosovo afgelopen. Hopelijk hebben jullier er onvergetelijke herinneringen aan over gehouden. Wij zeker (met al die foto's van voetwonden haha)
Weer een leuke week gehad met een gezellig uitgaansweekend. En flink veel hamburgers weggewerkt.
Fijn dat de posters zo goed ontvangen zijn! Alleen die ene hangt half in het gangpad, of lijkt dat maar.
Papa wil geen foto's van Margje die danst op tafel, maar daar zijn mama en Eefke het totaal niet mee eens!!!!!
We wensen julllie een goede terugreis. Bedank, namens ons, iedereen die goed voor jullie heeft gezorgd.
Tot op het vliegveld van Dusseldorf
xxx Eefke Els en Tiny -
18 April 2011 - 21:11
Art:
Hee,,
Leuk om weer eens een lang verhaal te lezen. (werd ook wel tijd trouwens haha) Uiteraard heb ik het grootste gedeelte al meegekregen via Margje. Toch heb ik dat tafeldansen nog wel gemist... ben benieuwd! Nog maar 2 nachten... dan ist alweer voorbij. Ik hoop dat jullie het daar allemaal goed hebben gehad (aangezien ik alleen Margje gesproken heb). Tot woensdag!
Groet'n Art -
19 April 2011 - 07:56
Loek En Annemarie:
Hallo allemaal.
Zit er bijna op de werk,eet,uitgaan,winkel,enz vakantie.
Gelukkig wordt alleen het overgewicht van de koffers gewogen op het vliegveld anders hadden jullie denk ik een probleem met al die hamburgers.
Tot morgen op het vliegveld.
groetjes -
19 April 2011 - 09:25
Annika:
Haaii..
Het laatste verhaaltje alweer...
Gelukkig eindelijk geen vieze voetfoto's meer! Jullie hebben wel een smakelijk studie gekozen zeg!
Geniet van jullie laatste dagje!
En heel veel succes met koffers inpakken, afscheid nemen en de terugreis! Margje tot alweer bijna!
Groetjes!! -
19 April 2011 - 16:59
Jos En Truus:
Hallo Margje en studiegenoten
Geweldig om te lezen hoe jullie de tijd in Kosovo hebben doorgebracht. Aan alles komt een einde ook aan dit avontuur. We wensen jullie veel succes met het afstuderen.
Eerst nog een goed reis en dan in de armen van Art en een tijdje later in die van je pa, ma en Eefke -
19 April 2011 - 17:26
Jeannette:
Hallo Magje, Marloes, Denise en Bertrand,
Gisteren kennelijk de mail over het hoofd gezien, dus net pas jullie verslag gelezen. Vroeg me al af wanneer en of er nog iets geschreven zou worden. Nou weer een superverhaal dus: ik ben er jaloers op: had zo mee gewillen. Alleen die voeten hoeven voor mij niet persé.
Hopelijk hebben jullie genoten van de tijd daar. Neem de mooie herinneringen mee naar huis.
Goede reis terug en mirë u pafshim!
Jeannette, Willie & Larissa -
20 April 2011 - 06:45
Arpa:
Nog net even op de valreep.
Hoi allemaal ,
Een hele ervaring rijker die niemand jullie nog afneemt !
Maar het is weer voorbij.
Toch nog snel gegaan (niet voor iedereen) hoor.
Jullie hebben massel vanuit de sneeuw heerlijk naar de zon toe .
Voor iedereen een goede terugreis en fijne tuiskomst gewenst
m.n. voor Denise
Gr van ons -
22 April 2011 - 13:53
Carin:
heeeel fijn dat jullie reis "goed"
verlopen is, welkom in ons zonnige nederland, fijn paasweekend, met familie en vrienden
groetjes carin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
